Jump to content

bimatus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From bīmus +‎ -ātus.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

bīmātus m (genitive bīmātūs); fourth declension

  1. An age of two years

Declension

[edit]

Fourth-declension noun.

singular plural
nominative bīmātus bīmātūs
genitive bīmātūs bīmātuum
dative bīmātuī bīmātibus
accusative bīmātum bīmātūs
ablative bīmātū bīmātibus
vocative bīmātus bīmātūs

References

[edit]