bijzonder

Dutch

Etymology

From earlier bezonder, from Middle Dutch besonder. Equivalent to bij (“nearby”) +‎ zonder (“without”).

Pronunciation

• IPA^(key): /biˈzɔn.dər/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bij‧zon‧der
• Rhymes: -ɔndər

Adjective

bijzonder (comparative bijzonderder, superlative bijzonderst)

1. special
2. unusual

Declension

Declension of bijzonder
uninflected	bijzonder
inflected	bijzondere
comparative	bijzonderder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bijzonder	bijzonderder	het bijzonderst het bijzonderste
indefinite	m./f. sing.	bijzondere	bijzonderdere	bijzonderste
	n. sing.	bijzonder	bijzonderder	bijzonderste
	plural	bijzondere	bijzonderdere	bijzonderste
definite		bijzondere	bijzonderdere	bijzonderste
partitive		bijzonders	bijzonderders	—

Derived terms

• in het bijzonder
• verbijzonderen

Descendants

• Negerhollands: buijsonder, besonders
• Petjo: bie