Jump to content

bifurcatus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From bi- +‎ furcatus.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

bifurcātus (feminine bifurcāta, neuter bifurcātum); first/second-declension adjective

  1. forked in two; bifurcated

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative bifurcātus bifurcāta bifurcātum bifurcātī bifurcātae bifurcāta
genitive bifurcātī bifurcātae bifurcātī bifurcātōrum bifurcātārum bifurcātōrum
dative bifurcātō bifurcātae bifurcātō bifurcātīs
accusative bifurcātum bifurcātam bifurcātum bifurcātōs bifurcātās bifurcāta
ablative bifurcātō bifurcātā bifurcātō bifurcātīs
vocative bifurcāte bifurcāta bifurcātum bifurcātī bifurcātae bifurcāta
[edit]