bifilarny

Polish

Etymology

Internationalism; compare English bifilar. Ultimately from bi- +‎ Latin fīlum +‎ -arny. First attested in 1878.

Pronunciation

• IPA^(key): /bi.fiˈlar.nɘ/
• Rhymes: -arnɘ
• Syllabification: bi‧fi‧lar‧ny

Adjective

bifilarny (not comparable, no derived adverb)

1. bifilar

Declension

Declension of bifilarny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bifilarny		bifilarna	bifilarne	bifilarni	bifilarne
genitive	bifilarnego		bifilarnej	bifilarnego	bifilarnych
dative	bifilarnemu		bifilarnej	bifilarnemu	bifilarnym
accusative	bifilarnego	bifilarny	bifilarną	bifilarne	bifilarnych	bifilarne
instrumental	bifilarnym		bifilarną	bifilarnym	bifilarnymi
locative	bifilarnym		bifilarnej	bifilarnym	bifilarnych

Further reading

• bifilarny in Polish dictionaries at PWN