biesiadniczka

See also: biesiadniczką

Polish

Etymology

From biesiadnik +‎ -ka. First attested in 1840.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛ.ɕadˈɲit͡ʂ.ka/
• Rhymes: -it͡ʂka
• Syllabification: bie‧siad‧nicz‧ka

Noun

biesiadniczka f (male equivalent biesiadnik)

1. (literary) female equivalent of biesiadnik (“banqueteer, feaster”)

Declension

Declension of biesiadniczka

	singular	plural
nominative	biesiadniczka	biesiadniczki
genitive	biesiadniczki	biesiadniczek
dative	biesiadniczce	biesiadniczkom
accusative	biesiadniczkę	biesiadniczki
instrumental	biesiadniczką	biesiadniczkami
locative	biesiadniczce	biesiadniczkach
vocative	biesiadniczko	biesiadniczki

Related terms

adjectives

• biesiadniczy
• biesiadny

adverb

• biesiadnie

nouns

• biesiada
• biesiadka

verb

• biesiadować

Further reading

• biesiadniczka in Polish dictionaries at PWN