bienduga
Old Polish
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Middle High German bindunge.[1][2][3] First attested in 1427.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]bienduga f
- coast that is convenient for the shipment of trees
- 1912-1930 [1427], Monumenta Iuris cura praepositorum Chartophylacio Maximo Varsoviensi, volume V, page 72:
- Cum una rippa fluuii Bebrza circa locum benduga, vbi robora ligantur
- [Cum una rippa fluuii Biebrza circa locum bienduga, vbi robora ligantur]
Descendants
[edit]- Polish: binduga
References
[edit]- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “binduga”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “binduga”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language][1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “binduga”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bienduga”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN