biedrzeniec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wiedrzeniec, from Proto-Slavic *bedrьnьcь.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛˈdʐɛ.ɲɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛt͡s
• Syllabification: bie‧drze‧niec

Noun

biedrzeniec m animal

1. any plant of the genus Pimpinella

Declension

Declension of biedrzeniec

	singular	plural
nominative	biedrzeniec	biedrzeńce
genitive	biedrzeńca	biedrzeńców
dative	biedrzeńcowi	biedrzeńcom
accusative	biedrzeńca	biedrzeńce
instrumental	biedrzeńcem	biedrzeńcami
locative	biedrzeńcu	biedrzeńcach
vocative	biedrzeńcu	biedrzeńce

Further reading

• biedrzeniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biedrzeniec in Polish dictionaries at PWN