bezwyznaniowiec

Polish

Etymology

From bezwyznaniowy +‎ -iec. First attested in 1871.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛz.vɘz.naˈɲɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: bez‧wyz‧na‧nio‧wiec

Noun

bezwyznaniowiec m pers

1. (literary) nonbeliever, nondenominational person

Declension

Declension of bezwyznaniowiec

	singular	plural
nominative	bezwyznaniowiec	bezwyznaniowcy/bezwyznaniowce (deprecative)
genitive	bezwyznaniowca	bezwyznaniowców
dative	bezwyznaniowcowi	bezwyznaniowcom
accusative	bezwyznaniowca	bezwyznaniowców
instrumental	bezwyznaniowcem	bezwyznaniowcami
locative	bezwyznaniowcu	bezwyznaniowcach
vocative	bezwyznaniowcze	bezwyznaniowcy

Related terms

adjective

• bezwyznaniowy

 

adverb

• bezwyznaniowo

 

nouns

• bezwyznaniowość
• wyznanie

 

Further reading

• bezwyznaniowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezwyznaniowiec in Polish dictionaries at PWN