bezsprzeczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ sprzeczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛsˈspʂɛt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɘ
• Syllabification: bez‧sprzecz‧ny

Adjective

bezsprzeczny (not comparable, derived adverb bezsprzecznie)

1. indisputable, undisputed (universally agreed upon)

   Synonyms: bezsporny, bezdyskusyjny, kategoryczny, niekwestionowany, niewątpliwy, niezaprzeczalny, niezbity, oczywisty

   Antonyms: dyskusyjny, sporny, niepodważalny, wątpliwy

Declension

Declension of bezsprzeczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezsprzeczny		bezsprzeczna	bezsprzeczne	bezsprzeczni	bezsprzeczne
genitive	bezsprzecznego		bezsprzecznej	bezsprzecznego	bezsprzecznych
dative	bezsprzecznemu		bezsprzecznej	bezsprzecznemu	bezsprzecznym
accusative	bezsprzecznego	bezsprzeczny	bezsprzeczną	bezsprzeczne	bezsprzecznych	bezsprzeczne
instrumental	bezsprzecznym		bezsprzeczną	bezsprzecznym	bezsprzecznymi
locative	bezsprzecznym		bezsprzecznej	bezsprzecznym	bezsprzecznych

Derived terms

noun

• bezsprzeczność

 

Related terms

verb

• sprzeczać

 

Further reading

• bezsprzeczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezsprzeczny in Polish dictionaries at PWN