bezprzyczynowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ przyczynowy.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛs.pʂɘ.t͡ʂɘˈnɔ.vɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɘ
• Syllabification: bez‧przy‧czy‧no‧wy

Adjective

bezprzyczynowy (not comparable, no derived adverb)

1. reasonless, causeless

Declension

Declension of bezprzyczynowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezprzyczynowy		bezprzyczynowa	bezprzyczynowe	bezprzyczynowi	bezprzyczynowe
genitive	bezprzyczynowego		bezprzyczynowej	bezprzyczynowego	bezprzyczynowych
dative	bezprzyczynowemu		bezprzyczynowej	bezprzyczynowemu	bezprzyczynowym
accusative	bezprzyczynowego	bezprzyczynowy	bezprzyczynową	bezprzyczynowe	bezprzyczynowych	bezprzyczynowe
instrumental	bezprzyczynowym		bezprzyczynową	bezprzyczynowym	bezprzyczynowymi
locative	bezprzyczynowym		bezprzyczynowej	bezprzyczynowym	bezprzyczynowych

Derived terms

noun

• bezprzyczynowość

 

Related terms

noun

• przyczyna

 

Further reading

• bezprzyczynowy in Polish dictionaries at PWN