bezproblemowość

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bezproblemowy +‎ -ość. First attested in 1919.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɛs.prɔ.blɛˈmɔ.vɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧pro‧ble‧mo‧wość

Noun

[edit]

bezproblemowość f

  1. unproblematicalness, the quality of being trouble-free
    Antonym: problemowość

Declension

[edit]
[edit]
adjective
adverb
noun

References

[edit]
  1. ^ Zakład Narodowy imienia Ossolińskich (1919) Biblioteka narodowa[1], number 198, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page L:Protestowano jednak zarazem przeciw zakorzenionemu dotąd, jak twierdzono, w badaniach historycznych przyczynkarstwu i bezproblemowości .
  2. ^ bezproblemowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]