bezobjawowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ objaw +‎ -owy. First attested in 1904.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛz.ɔ.bjaˈvɔ.vɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɘ
• Syllabification: bez‧o‧bja‧wo‧wy

Adjective

bezobjawowy (not comparable, derived adverb bezobjawowo)

1. (medicine) asymptomatic, symptomless
   • 2021 May 19, “COVID-19 u ciężarnych: Powikłania są jak bomba atomowa”, in Rzeczpospolita‎^[1], archived from the original on 2021-12-22:

     Dr Tulimowski informuje, że z dostępnych danych wynika, iż bezobjawowy przebieg COVID-19 w ciąży dotyczy 79 - 80 proc. ciężarnych

     Dr. Tulimowski informs us that from available data, it appears that an asymptomatic course of COVID-19 during pregnancy affects 79 - 80 percent of pregnant women.

Declension

Declension of bezobjawowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezobjawowy		bezobjawowa	bezobjawowe	bezobjawowi	bezobjawowe
genitive	bezobjawowego		bezobjawowej	bezobjawowego	bezobjawowych
dative	bezobjawowemu		bezobjawowej	bezobjawowemu	bezobjawowym
accusative	bezobjawowego	bezobjawowy	bezobjawową	bezobjawowe	bezobjawowych	bezobjawowe
instrumental	bezobjawowym		bezobjawową	bezobjawowym	bezobjawowymi
locative	bezobjawowym		bezobjawowej	bezobjawowym	bezobjawowych

Derived terms

noun

• bezobjawowość

 

Further reading

• bezobjawowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezobjawowy in Polish dictionaries at PWN