bezmiłościwy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bezmiłość +‎ -iwy. First attested in c. 1420.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /bɛzmiɫɔɕt͡ɕivɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /bɛzmiɫɔɕt͡ɕivɨ/

Adjective

[edit]

bezmiłościwy

  1. merciless
    • c. 1420, Legenda o św. Dorocie, page 169:
      Wymislil czenszke manky, *iosch to *bismiloscziwy kasal mancziczy
      [Wymyślił ciężkie męki, jąż to bezmiłościwy kazał męczyci]

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “bezmiłościwy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN