bereket

See also: béreket, bérekét, and bərəkət

Crimean Tatar

Etymology

From Arabic بَرَكَة (baraka, “blessing”).

Noun

bereket

1. be rich, richness, abundance

Declension

Declension of bereket

	singular	plural
nominative	bereket	bereketler
genitive	bereketniñ	bereketlerniñ
dative	bereketke	bereketlerge
accusative	bereketni	bereketlerni
locative	berekette	bereketlerde
ablative	bereketten	bereketlerden

References

• “bereket”, in Luğatçıq (in Russian)

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بركت, from Arabic بَرَكَة (baraka, “blessing”).

Pronunciation

• IPA^(key): [be.ɾe.cet]
• Hyphenation: be‧re‧ket

Noun

bereket (definite accusative bereketi, plural bereketler)

1. abundance
2. blessing

Declension

Inflection
Nominative	bereket
Definite accusative	bereketi
	Singular	Plural
Nominative	bereket	bereketler
Definite accusative	bereketi	bereketleri
Dative	berekete	bereketlere
Locative	berekette	bereketlerde
Ablative	bereketten	bereketlerden
Genitive	bereketin	bereketlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular bereketim bereketlerim 2nd singular bereketin bereketlerin 3rd singular bereketi bereketleri 1st plural bereketimiz bereketlerimiz 2nd plural bereketiniz bereketleriniz 3rd plural bereketleri bereketleri Definite accusative Singular Plural 1st singular bereketimi bereketlerimi 2nd singular bereketini bereketlerini 3rd singular bereketini bereketlerini 1st plural bereketimizi bereketlerimizi 2nd plural bereketinizi bereketlerinizi 3rd plural bereketlerini bereketlerini Dative Singular Plural 1st singular bereketime bereketlerime 2nd singular bereketine bereketlerine 3rd singular bereketine bereketlerine 1st plural bereketimize bereketlerimize 2nd plural bereketinize bereketlerinize 3rd plural bereketlerine bereketlerine Locative Singular Plural 1st singular bereketimde bereketlerimde 2nd singular bereketinde bereketlerinde 3rd singular bereketinde bereketlerinde 1st plural bereketimizde bereketlerimizde 2nd plural bereketinizde bereketlerinizde 3rd plural bereketlerinde bereketlerinde Ablative Singular Plural 1st singular bereketimden bereketlerimden 2nd singular bereketinden bereketlerinden 3rd singular bereketinden bereketlerinden 1st plural bereketimizden bereketlerimizden 2nd plural bereketinizden bereketlerinizden 3rd plural bereketlerinden bereketlerinden Genitive Singular Plural 1st singular bereketimin bereketlerimin 2nd singular bereketinin bereketlerinin 3rd singular bereketinin bereketlerinin 1st plural bereketimizin bereketlerimizin 2nd plural bereketinizin bereketlerinizin 3rd plural bereketlerinin bereketlerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular bereketim bereketlerim 2nd singular bereketsin bereketlersin 3rd singular bereket berekettir bereketler bereketlerdir 1st plural bereketiz bereketleriz 2nd plural bereketsiniz bereketlersiniz 3rd plural bereketler bereketlerdir

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “bereket”, in Nişanyan Sözlük

Turkmen

Etymology

Borrowed from Arabic بَرَكَة (baraka)

Pronunciation

• Hyphenation: be‧re‧ket

Noun

bereket (definite accusative bereketi, plural bereketler)

1. blessing

Declension

Declension of bereket

	singular	plural
nominative	bereket	bereketler
accusative	bereketi	bereketleri
genitive	bereketiň	bereketleriň
dative	berekete	bereketlere
locative	bereketde	bereketlerde
ablative	bereketden	bereketlerden