benefactus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of benefaciō.
Participle
[edit]benefactus (feminine benefacta, neuter benefactum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | benefactus | benefacta | benefactum | benefactī | benefactae | benefacta | |
genitive | benefactī | benefactae | benefactī | benefactōrum | benefactārum | benefactōrum | |
dative | benefactō | benefactae | benefactō | benefactīs | |||
accusative | benefactum | benefactam | benefactum | benefactōs | benefactās | benefacta | |
ablative | benefactō | benefactā | benefactō | benefactīs | |||
vocative | benefacte | benefacta | benefactum | benefactī | benefactae | benefacta |
Related terms
[edit]Descendants
[edit]References
[edit]- benefactus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to return evil for good: benefacta maleficiis pensare
- to return good for evil: maleficia benefactis remunerari
- to return evil for good: benefacta maleficiis pensare