bemoeierig
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From bemoeien (“to meddle”) + -erig.
Adjective
[edit]bemoeierig (comparative bemoeieriger, superlative bemoeierigst)
- meddlesome
- Synonym: bemoeizuchtig
Declension
[edit]| Declension of bemoeierig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bemoeierig | |||
| inflected | bemoeierige | |||
| comparative | bemoeieriger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | bemoeierig | bemoeieriger | het bemoeierigst het bemoeierigste | |
| indefinite | m./f. sing. | bemoeierige | bemoeierigere | bemoeierigste |
| n. sing. | bemoeierig | bemoeieriger | bemoeierigste | |
| plural | bemoeierige | bemoeierigere | bemoeierigste | |
| definite | bemoeierige | bemoeierigere | bemoeierigste | |
| partitive | bemoeierigs | bemoeierigers | — | |