beléieren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Luxembourgish

[edit]

Etymology

[edit]

From be- +‎ léieren.

Verb

[edit]

beléieren (third-person singular present beléiert, past participle beléiert, auxiliary verb hunn)

  1. to instruct, to teach

Conjugation

[edit]
Regular
infinitive beléieren
participle beléiert
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular beléieren
2nd singular beléiers beléier
3rd singular beléiert
1st plural beléieren
2nd plural beléiert beléiert
3rd plural beléieren
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.