beléieren

Luxembourgish

Etymology

From be- +‎ léieren.

Verb

beléieren (third-person singular present beléiert, past participle beléiert, auxiliary verb hunn)

1. to instruct, to teach

Conjugation

Regular

infinitive	beléieren
participle	beléiert
auxiliary	hunn
	present indicative	imperative
1st singular	beléieren	—
2nd singular	beléiers	beléier
3rd singular	beléiert	—
1st plural	beléieren	—
2nd plural	beléiert	beléiert
3rd plural	beléieren	—

(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.