bekéieren

Luxembourgish

Etymology

From be- +‎ kéieren.

Verb

bekéieren (third-person singular present bekéiert, past participle bekéiert, auxiliary verb hunn)

1. to convert (religion)

Conjugation

Regular

infinitive	bekéieren
participle	bekéiert
auxiliary	hunn
	present indicative	imperative
1st singular	bekéieren	—
2nd singular	bekéiers	bekéier
3rd singular	bekéiert	—
1st plural	bekéieren	—
2nd plural	bekéiert	bekéiert
3rd plural	bekéieren	—

(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.