begréissen

Luxembourgish

Etymology

From be- +‎ gréissen.

Pronunciation

• IPA^(key): [bəˈɡʀɜɪ̯sən]

Verb

begréissen (third-person singular present begréisst, past participle begréisst, auxiliary verb hunn)

1. (transitive) to greet, to welcome

Conjugation

Regular

infinitive	begréissen
participle	begréisst
auxiliary	hunn
	present indicative	imperative
1st singular	begréissen	—
2nd singular	begréiss	begréiss
3rd singular	begréisst	—
1st plural	begréissen	—
2nd plural	begréisst	begréisst
3rd plural	begréissen	—

(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.