befarre
Appearance
West Frisian
[edit]Etymology
[edit]From be- + farre (“to sail”). Compare Dutch bevaren.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]befarre
- to sail
Conjugation
[edit]Strong, prefixed | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | befarre | |||
3rd singular past | befear | |||
past participle | befearn | |||
infinitive | befarre | |||
long infinitive | befarren | |||
gerund | befarren n | |||
auxiliary | hawwe | |||
indicative | present tense | past tense | ||
1st singular | befar | befear | ||
2nd singular | befarst | befearst | ||
clitic form | befarsto | befearsto | ||
3rd singular | befart | befear | ||
plural | befarre | befearen | ||
imperative | befar | |||
participles | befarrend | befearn |
Further reading
[edit]- “befarre”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011