Jump to content

beðinn

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

[edit]

Participle

[edit]

beðinn

  1. past participle of biðja

Old Norse

[edit]

Etymology

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

[edit]

beðinn

  1. past participle of biðja

Declension

[edit]
Strong declension of beðinn
singular masculine feminine neuter
nominative beðinn beðin beðit
accusative beðinn beðna beðit
dative beðnum beðinni beðnu
genitive beðins beðinnar beðins
plural masculine feminine neuter
nominative beðnir beðnar beðin
accusative beðna beðnar beðin
dative beðnum beðnum beðnum
genitive beðinna beðinna beðinna
Weak declension of beðinn
singular masculine feminine neuter
nominative beðni beðna beðna
accusative beðna beðnu beðna
dative beðna beðnu beðna
genitive beðna beðnu beðna
plural masculine feminine neuter
nominative beðnu beðnu beðnu
accusative beðnu beðnu beðnu
dative beðnum beðnum beðnum
genitive beðnu beðnu beðnu