From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
From bargòwac + -nik.
- IPA(key): /barˈɡwɛvɲik/
- Rhymes: -ɛvɲik
- Syllabification: bar‧gòw‧nik
bargòwnik m pers
- (fishing) one who gathers wrecks of ships
- Stefan Ramułt (1993) [1893] “bargòwnik”, in Jerzy Trepczyk, editor, Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), 3 edition