Jump to content

balbhán

From Wiktionary, the free dictionary
See also: balbhan

Irish

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Irish *balbán (compare Scottish Gaelic balbhan), synchronically balbh (dumb, mute; inarticulate; dull; silent) +‎ -án.

Pronunciation

[edit]
  • (Ulster) IPA(key): /ˈbˠɔlˠəwanˠ/, /ˈbˠɔl̪ˠəwan̪ˠ/[1] (as if spelled bolbhán)

Noun

[edit]

balbhán m (genitive singular balbháin, nominative plural balbháin)

  1. dumb person, mute
  2. silent person
  3. stammerer
  4. (card games) dummy

Declension

[edit]
Declension of balbhán (first declension)
bare forms
case singular plural
nominative balbhán balbháin
vocative a bhalbháin a bhalbhána
genitive balbháin balbhán
dative balbhán balbháin
forms with the definite article
case singular plural
nominative an balbhán na balbháin
genitive an bhalbháin na mbalbhán
dative leis an mbalbhán
don bhalbhán
leis na balbháin

Derived terms

[edit]
[edit]

Mutation

[edit]
Mutated forms of balbhán
radical lenition eclipsis
balbhán bhalbhán mbalbhán

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

[edit]
  1. ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 54

Further reading

[edit]