bakakalmak

Turkish

Etymology

bakmak +‎ -akalmak

Verb

bakakalmak (third-person singular simple present bakakalır)

1. to look at something, someone or somewhere astonishedly

Conjugation

Conjugation of bakakalmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			bakakalmak
impersonal participle	imperfective		bakakalan
	perfective		bakakalmış
	prospective		bakakalacak
personal participle	non-prospective		bakakaldığım	bakakaldığın	bakakaldığı	bakakaldığımız	bakakaldığınız	bakakaldıkları
	prospective		bakakalacağım	bakakalacağın	bakakalacağı	bakakalacağımız	bakakalacağınız	bakakalacakları
verbal noun			bakakalma
way of doing			bakakalış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bakakalırım	bakakalırsın	bakakalır	bakakalırız	bakakalırsınız	bakakalırlar
		imperfective	bakakalıyorum	bakakalıyorsun	bakakalıyor	bakakalıyoruz	bakakalıyorsunuz	bakakalıyorlar
	past	perfective	bakakaldım	bakakaldın	bakakaldı	bakakaldık	bakakaldınız	bakakaldılar
		imperfective	bakakalıyordum	bakakalıyordun	bakakalıyordu	bakakalıyorduk	bakakalıyordunuz	bakakalıyorlardı (or bakakalıyordular)
	future		bakakalacağım	bakakalacaksın	bakakalacak	bakakalacağız	bakakalacaksınız	bakakalacaklar
	future-in-the-past	definite	bakakalacaktım	bakakalacaktın	bakakalacaktı	bakakalacaktık	bakakalacaktınız	bakakalacaklardı
		indefinite	bakakalırdım	bakakalırdın	bakakalırdı	bakakalırdık	bakakalırdınız	bakakalırlardı
inferential	perfective		bakakalmışım	bakakalmışsın	bakakalmış	bakakalmışız	bakakalmışsınız	bakakalmışlar
	aorist		bakakalırmışım	bakakalırmışsın	bakakalırmış	bakakalırmışız	bakakalırmışsınız	bakakalırlarmış (or bakakalırmışlar)
	imperfective		bakakalıyormuşum	bakakalıyormuşsun	bakakalıyormuş	bakakalıyormuşuz	bakakalıyormuşsunuz	bakakalıyorlarmış
conditional	simple		bakakalsam	bakakalsan	bakakalsa	bakakalsak	bakakalsanız	bakakalsalar
	perfective		bakakalsaydım	bakakalsaydın	bakakalsaydı	bakakalsaydık	bakakalsaydınız	bakakalsaydılar
optative			bakakalayım	bakakalasın	bakakala	bakakalalım	bakakalasınız	bakakalalar
progressive			bakakalmaktayım	bakakalmaktasın	bakakalmakta	bakakalmaktayız	bakakalmaktasınız	bakakalmaktalar
necessitative			bakakalmalıyım	bakakalmalısın	bakakalmalı	bakakalmalıyız	bakakalmalısınız	bakakalmalılar
imperative				bakakal	bakakalsın		bakakalın	bakakalsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bakakalır mıyım?	bakakalır mısın?	bakakalır mı?	bakakalır mıyız?	bakakalır mısınız?	bakakalırlar mı?
		imperfective	bakakalıyor muyum?	bakakalıyor musun?	bakakalıyor mu?	bakakalıyor muyuz?	bakakalıyor musunuz?	bakakalıyorlar mı?
	past	perfective	bakakaldım mı?	bakakaldın mı?	bakakaldı mı?	bakakaldık mı?	bakakaldınız mı?	bakakaldılar mı?
		imperfective	bakakalıyor muydum?	bakakalıyor muydun?	bakakalıyor muydu?	bakakalıyor muyduk?	bakakalıyor muydunuz?	bakakalıyorlar mıydı?
	future		bakakalacak mıyım?	bakakalacak mısın?	bakakalacak mı?	bakakalacak mıyız?	bakakalacak mısınız?	bakakalacaklar mı?
inferential	perfective		bakakalmış mıyım?	bakakalmış mısın?	bakakalmış mı?	bakakalmış mıyız?	bakakalmış mısınız?	bakakalmışlar mı?
	aorist		bakakalır mıymışım?	bakakalır mıymışsın?	bakakalır mıymış?	bakakalır mıymışız?	bakakalır mıymışsınız?	bakakalırlar mıymış?
	imperfective		bakakalıyor muymuşum?	bakakalıyor muymuşsun?	bakakalıyor muymuş?	bakakalıyor muymuşuz?	bakakalıyor muymuşsunuz?	bakakalıyorlar mıymış?
conditional	simple		bakakalsam mı?	bakakalsan mı?	bakakalsa mı?	bakakalsak mı?	bakakalsanız mı?	bakakalsalar mı?
	perfective		bakakalsa mıydım?	bakakalsa mıydın?	bakakalsa mıydı?	bakakalsa mıydık?	bakakalsa mıydınız?	bakakalsalar mıydı?
progressive			bakakalmakta mıyım?	bakakalmakta mısın?	bakakalmakta mı?	bakakalmakta mıyız?	bakakalmakta mısınız?	bakakalmaktalar mı?
necessitative			bakakalmalı mıyım?	bakakalmalı mısın?	bakakalmalı mı?	bakakalmalı mıyız?	bakakalmalı mısınız?	bakakalmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			bakakalmamak
impersonal participle	imperfective		bakakalmayan
	perfective		bakakalmamış
	prospective		bakakalmayacak
personal participle	non-prospective		bakakalmadığım	bakakalmadığın	bakakalmadığı	bakakalmadığımız	bakakalmadığınız	bakakalmadıkları
	prospective		bakakalmayacağım	bakakalmayacağın	bakakalmayacağı	bakakalmayacağımız	bakakalmayacağınız	bakakalmayacakları
verbal noun			bakakalmama
way of doing			bakakalmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bakakalmam	bakakalmazsın	bakakalmaz	bakakalmayız	bakakalmazsınız	bakakalmazlar
		imperfective	bakakalmıyorum	bakakalmıyorsun	bakakalmıyor	bakakalmıyoruz	bakakalmıyorsunuz	bakakalmıyorlar
	past	perfective	bakakalmadım	bakakalmadın	bakakalmadı	bakakalmadık	bakakalmadınız	bakakalmadılar
		imperfective	bakakalmıyordum	bakakalmıyordun	bakakalmıyordu	bakakalmıyorduk	bakakalmıyordunuz	bakakalmıyorlardı
	future		bakakalmayacağım	bakakalmayacaksın	bakakalmayacak	bakakalmayacağız	bakakalmayacaksınız	bakakalmayacaklar
inferential	perfective		bakakalmamışım	bakakalmamışsın	bakakalmamış	bakakalmamışız	bakakalmamışsınız	bakakalmamışlar
	aorist		bakakalmazmışım	bakakalmazmışsın	bakakalmazmış	bakakalmazmışız	bakakalmazmışsınız	bakakalmazlarmış
	imperfective		bakakalmıyormuşum	bakakalmıyormuşsun	bakakalmıyormuş	bakakalmıyormuşuz	bakakalmıyormuşsunuz	bakakalmıyorlarmış
conditional	simple		bakakalmasam	bakakalmasan	bakakalmasa	bakakalmasak	bakakalmasanız	bakakalmasalar
	perfective		bakakalmasaydım	bakakalmasaydın	bakakalmasaydı	bakakalmasaydık	bakakalmasaydınız	bakakalmasaydılar
optative			bakakalmayayım	bakakalmayasın	bakakalmaya	bakakalmayalım	bakakalmayasınız	bakakalmayalar
progressive			bakakalmamaktayım	bakakalmamaktasın	bakakalmamakta	bakakalmamaktayız	bakakalmamaktasınız	bakakalmamaktalar
necessitative			bakakalmamalıyım	bakakalmamalısın	bakakalmamalı	bakakalmamalıyız	bakakalmamalısınız	bakakalmamalılar
imperative				bakakalma	bakakalmasın		bakakalmayın	bakakalmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bakakalmaz mıyım?	bakakalmaz mısın?	bakakalmaz mı?	bakakalmaz mıyız?	bakakalmaz mısınız?	bakakalmazlar mı?
		imperfective	bakakalmıyor muyum?	bakakalmıyor musun?	bakakalmıyor mu?	bakakalmıyor muyuz?	bakakalmıyor musunuz?	bakakalmıyorlar mı?
	past	perfective	bakakalmadım mı?	bakakalmadın mı?	bakakalmadı mı?	bakakalmadık mı?	bakakalmadınız mı?	bakakalmadılar mı?
		imperfective	bakakalmıyor muydum?	bakakalmıyor muydun?	bakakalmıyor muydu?	bakakalmıyor muyduk?	bakakalmıyor muydunuz?	bakakalmıyorlar mıydı?
	future		bakakalmayacak mıyım?	bakakalmayacak mısın?	bakakalmayacak mı?	bakakalmayacak mıyız?	bakakalmayacak mısınız?	bakakalmayacaklar mı?
inferential	perfective		bakakalmamış mıyım?	bakakalmamış mısın?	bakakalmamış mı?	bakakalmamış mıyız?	bakakalmamış mısınız?	bakakalmamışlar mı?
	aorist		bakakalmaz mıymışım?	bakakalmaz mıymışsın?	bakakalmaz mıymış?	bakakalmaz mıymışız?	bakakalmaz mıymışsınız?	bakakalmazlar mıymış?
	imperfective		bakakalmıyor muymuşum?	bakakalmıyor muymuşsun?	bakakalmıyor muymuş?	bakakalmıyor muymuşuz?	bakakalmıyor muymuşsunuz?	bakakalmıyorlar mıymış?
conditional	simple		bakakalmasam mı?	bakakalmasan mı?	bakakalmasa mı?	bakakalmasak mı?	bakakalmasanız mı?	bakakalmasalar mı?
	perfective		bakakalmasa mıydım?	bakakalmasa mıydın?	bakakalmasa mıydı?	bakakalmasa mıydık?	bakakalmasa mıydınız?	bakakalmasalar mıydı?
progressive			bakakalmamakta mıyım?	bakakalmamakta mısın?	bakakalmamakta mı?	bakakalmamakta mıyız?	bakakalmamakta mısınız?	bakakalmamaktalar mı?
necessitative			bakakalmamalı mıyım?	bakakalmamalı mısın?	bakakalmamalı mı?	bakakalmamalı mıyız?	bakakalmamalı mısınız?	bakakalmamalılar mı?