From Wiktionary, the free dictionary
From Middle Irish baccaigid (“lames; prevents”), from baccach.
bacaigh (present analytic bacaíonn, future analytic bacóidh, verbal noun bacú, past participle bacaithe)
- (transitive) lame
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
bacaím
|
bacaíonn tú; bacaír†
|
bacaíonn sé, sí
|
bacaímid; bacaíonn muid
|
bacaíonn sibh
|
bacaíonn siad; bacaíd†
|
a bhacaíonn; a bhacaíos / a mbacaíonn*
|
bacaítear
|
past
|
bhacaigh mé; bhacaíos
|
bhacaigh tú; bhacaís
|
bhacaigh sé, sí
|
bhacaíomar; bhacaigh muid
|
bhacaigh sibh; bhacaíobhair
|
bhacaigh siad; bhacaíodar
|
a bhacaigh / ar bhacaigh*
|
bacaíodh
|
past habitual
|
bhacaínn / mbacaínn‡‡
|
bhacaíteá / mbacaíteᇇ
|
bhacaíodh sé, sí / mbacaíodh sé, s퇇
|
bhacaímis; bhacaíodh muid / mbacaímis‡‡; mbacaíodh muid‡‡
|
bhacaíodh sibh / mbacaíodh sibh‡‡
|
bhacaídís; bhacaíodh siad / mbacaídís‡‡; mbacaíodh siad‡‡
|
a bhacaíodh / a mbacaíodh*
|
bhacaítí / mbacaít퇇
|
future
|
bacóidh mé; bacód; bacóchaidh mé†
|
bacóidh tú; bacóir†; bacóchaidh tú†
|
bacóidh sé, sí; bacóchaidh sé, sí†
|
bacóimid; bacóidh muid; bacóchaimid†; bacóchaidh muid†
|
bacóidh sibh; bacóchaidh sibh†
|
bacóidh siad; bacóid†; bacóchaidh siad†
|
a bhacóidh; a bhacós; a bhacóchaidh†; a bhacóchas† / a mbacóidh*; a mbacóchaidh*†
|
bacófar; bacóchar†
|
conditional
|
bhacóinn; bhacóchainn† / mbacóinn‡‡; mbacóchainn†‡‡
|
bhacófá; bhacóchthᆠ/ mbacófᇇ; mbacóchthᆇ‡
|
bhacódh sé, sí; bhacóchadh sé, sí† / mbacódh sé, s퇇; mbacóchadh sé, s톇‡
|
bhacóimis; bhacódh muid; bhacóchaimis†; bhacóchadh muid† / mbacóimis‡‡; mbacódh muid‡‡; mbacóchaimis†‡‡; mbacóchadh muid†‡‡
|
bhacódh sibh; bhacóchadh sibh† / mbacódh sibh‡‡; mbacóchadh sibh†‡‡
|
bhacóidís; bhacódh siad; bhacóchadh siad† / mbacóidís‡‡; mbacódh siad‡‡; mbacóchadh siad†‡‡
|
a bhacódh; a bhacóchadh† / a mbacódh*; a mbacóchadh*†
|
bhacófaí; bhacóchthaí† / mbacófa퇇; mbacóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go mbacaí mé; go mbacaíod†
|
go mbacaí tú; go mbacaír†
|
go mbacaí sé, sí
|
go mbacaímid; go mbacaí muid
|
go mbacaí sibh
|
go mbacaí siad; go mbacaíd†
|
—
|
go mbacaítear
|
past
|
dá mbacaínn
|
dá mbacaíteá
|
dá mbacaíodh sé, sí
|
dá mbacaímis; dá mbacaíodh muid
|
dá mbacaíodh sibh
|
dá mbacaídís; dá mbacaíodh siad
|
—
|
dá mbacaítí
|
imperative
|
bacaím
|
bacaigh
|
bacaíodh sé, sí
|
bacaímis
|
bacaígí; bacaídh†
|
bacaídís
|
—
|
bacaítear
|
verbal noun
|
bacú
|
past participle
|
bacaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
bacaigh
- inflection of bacach (“lame”):
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
bacaigh m
- inflection of bacach (“lame person; beggar”):
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “bacaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “baccaigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language