bałaganiarstwo

Polish

Etymology

From bałaganiarz +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ba.wa.ɡaˈɲar.stfɔ/
• Rhymes: -arstfɔ
• Syllabification: ba‧ła‧ga‧niar‧stwo

Noun

bałaganiarstwo n

1. (colloquial) messiness, untidiness

   Antonyms: pedanteria, pedantyzm

Declension

Declension of bałaganiarstwo

	singular
nominative	bałaganiarstwo
genitive	bałaganiarstwa
dative	bałaganiarstwu
accusative	bałaganiarstwo
instrumental	bałaganiarstwem
locative	bałaganiarstwie
vocative	bałaganiarstwo

Related terms

(adjective):

• bałaganiarski

(adverb):

• bałaganiarsko

(nouns):

• bałagan
• bałaganiara
• bałaganiarka
• bałaganiarz
• bałaganik

(verbs):

• bałaganić
• nabałaganić
• przebałaganić
• rozbałaganić
• zabałaganić

Further reading

• bałaganiarstwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bałaganiarstwo in Polish dictionaries at PWN