błocenie

Polish

Etymology

From błocić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɔˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: bło‧ce‧nie

Noun

błocenie n

1. verbal noun of błocić

Declension

Declension of błocenie

	singular
nominative	błocenie
genitive	błocenia
dative	błoceniu
accusative	błocenie
instrumental	błoceniem
locative	błoceniu
vocative	błocenie

Further reading

• błocenie in Polish dictionaries at PWN