bławatowiec

Polish

Etymology

From bławat +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwa.vaˈtɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: bła‧wa‧to‧wiec

Noun

bławatowiec m animal

1. piha (any bird of the genus Lipaugus)

Declension

Declension of bławatowiec

	singular	plural
nominative	bławatowiec	bławatowce
genitive	bławatowca	bławatowców
dative	bławatowcowi	bławatowcom
accusative	bławatowca	bławatowce
instrumental	bławatowcem	bławatowcami
locative	bławatowcu	bławatowcach
vocative	bławatowcu	bławatowce

Related terms

adjectives

• bławatkowy
• bławatny
• bławy

 

nouns

• bławat
• bławatek
• bławatnik

 

Further reading

• bławatowiec in Polish dictionaries at PWN