błagalnica

See also: błagalnicą

Polish

Etymology

From błagalny +‎ -ica.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwa.ɡalˈɲi.t͡sa/
• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: bła‧gal‧ni‧ca

Noun

błagalnica f (male equivalent błagalnik)

1. (archaic) female equivalent of błagalnik (“beggar, pleader, implorer”)

Declension

Declension of błagalnica

	singular	plural
nominative	błagalnica	błagalnice
genitive	błagalnicy	błagalnic
dative	błagalnicy	błagalnicom
accusative	błagalnicę	błagalnice
instrumental	błagalnicą	błagalnicami
locative	błagalnicy	błagalnicach
vocative	błagalnico	błagalnice

Related terms

adjectives

• błagalny
• nieubłagany

 

adverbs

• błagająco
• błagalnie
• nieubłaganie

 

verb

• błagać impf

 

Further reading

• błagalnica in Polish dictionaries at PWN