błękitniutki
Appearance
Polish
[edit]Etymology
[edit]From błękitny + -utki. First attested in 1854.[1][2]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]błękitniutki (not comparable, no derived adverb)
Declension
[edit]Declension of błękitniutki (velar)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | błękitniutki | błękitniutka | błękitniutkie | błękitniutcy | błękitniutkie | |
genitive | błękitniutkiego | błękitniutkiej | błękitniutkiego | błękitniutkich | ||
dative | błękitniutkiemu | błękitniutkiej | błękitniutkiemu | błękitniutkim | ||
accusative | błękitniutkiego | błękitniutki | błękitniutką | błękitniutkie | błękitniutkich | błękitniutkie |
instrumental | błękitniutkim | błękitniutką | błękitniutkim | błękitniutkimi | ||
locative | błękitniutkim | błękitniutkiej | błękitniutkim | błękitniutkich |
Related terms
[edit]adjectives
adverbs
nouns
verbs
- błękitnieć impf
- (poetic) rozbłękitnieć pf
- (poetic) wybłękitnieć pf
- zbłękitnieć pf
References
[edit]- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “błękitniutki”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ błękitniutki in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
[edit]- błękitniutki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- błękitniutki in Polish dictionaries at PWN