bęcwał

Polish

Etymology

Unknown.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈbɛn.t͡sfaw/

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈbɛn.t͡sfaw/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡sfaw
• Syllabification: bę‧cwał

Noun

bęcwał m pers

1. (derogatory, colloquial or dialectal, Chełmno-Dobrzyń) blockhead, dolt, dullard, goof, oaf

   Synonyms: see Thesaurus:głupiec

Declension

Declension of bęcwał

	singular	plural
nominative	bęcwał	bęcwały
genitive	bęcwała	bęcwałów
dative	bęcwałowi	bęcwałom
accusative	bęcwała	bęcwałów
instrumental	bęcwałem	bęcwałami
locative	bęcwale	bęcwałach
vocative	bęcwale	bęcwały

Further reading

• bęcwał in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bęcwał in Polish dictionaries at PWN
• Gustaw Pobłocki (1887) “bęcwał”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 128