Jump to content

bąceć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

bąceć impf

  1. (intransitive, Far Masovian, of bees and flies) Alternative form of bęczyć (to buzz)

Further reading

[edit]
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “bąceć”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 102