böllern
Appearance
German
[edit]Etymology
[edit]From Böller.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]böllern (weak, third-person singular present böllert, past tense böllerte, past participle geböllert, auxiliary haben) (intransitive)
- to light firecrackers or fireworks, especially loud ones
- to make loud banging sounds (of salute cannons, etc.)
Conjugation
[edit]infinitive | böllern | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | böllernd | ||||
past participle | geböllert | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich böllre ich böllere ich böller |
wir böllern | i | ich böllere ich böllre |
wir böllern |
du böllerst | ihr böllert | du böllerest du böllrest |
ihr bölleret ihr böllret | ||
er böllert | sie böllern | er böllere er böllre |
sie böllern | ||
preterite | ich böllerte | wir böllerten | ii | ich böllerte1 | wir böllerten1 |
du böllertest | ihr böllertet | du böllertest1 | ihr böllertet1 | ||
er böllerte | sie böllerten | er böllerte1 | sie böllerten1 | ||
imperative | böllre (du) böller (du) böllere (du) |
böllert (ihr) |
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.