bînî

See also: bini, Bini, and bíniʼ

Northern Kurdish

Verb

bînî

1. second-person singular present of anîn

Phuthi

Etymology

From Proto-Bantu *-bàdɪ́.

Adjective

-bînî́

1. two

Inflection

Adjective concord, tone LH
	Modifier	Copulative
1st singular	legimubînî	gimubînî
2nd singular	lomubînî	umubînî
1st plural	lesibabînî	sibabînî
2nd plural	lelibabînî	libabînî
Class 1	lamubînî	mhubînî
Class 2	lababînî	bhabînî
Class 3	lomubînî	mhubînî
Class 4	lemibînî	mhibînî
Class 5	lelibînî	lhibînî
Class 6	lamabînî	mhabînî
Class 7	lesibînî	ssibînî
Class 8	letibînî	ttibînî
Class 9	lebînî	yhibînî
Class 10	letibînî	ttibînî
Class 14	lobubînî	bhubînî
Class 15	lokubînî	kkubînî
Class 17	lokubînî	kkubînî