Jump to content

bäikéieren

From Wiktionary, the free dictionary

Luxembourgish

[edit]

Etymology

[edit]

From bäi- +‎ kéieren.

Verb

[edit]

bäikéieren (third-person singular present kéiert bäi, past participle bäigekéiert, auxiliary verb hunn)

  1. to crash (a vehicle)

Conjugation

[edit]
Regular, separable
infinitive bäikéieren
participle bäigekéiert
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular kéiere bäi
2nd singular kéiers bäi kéier bäi
3rd singular kéiert bäi
1st plural kéiere bäi
2nd plural kéiert bäi kéiert bäi
3rd plural kéiere bäi
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.