ayırıcı

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish آیریجی (ayırıcı). Equivalent to ayır- (“to part, to separate”) +‎ -ıcı.

Pronunciation

• Hyphenation: a‧yı‧rı‧cı

Noun

ayırıcı (definite accusative ayırıcıyı, plural ayırıcılar)

1. separator, divider
2. grader, sorter
3. classifier

Declension

Declension of ayırıcı

singular plural nominative ayırıcı ayırıcılar definite accusative ayırıcıyı ayırıcıları dative ayırıcıya ayırıcılara locative ayırıcıda ayırıcılarda ablative ayırıcıdan ayırıcılardan genitive ayırıcının ayırıcıların Possessive forms nominative singular plural 1st singular ayırıcım ayırıcılarım 2nd singular ayırıcın ayırıcıların 3rd singular ayırıcısı ayırıcıları 1st plural ayırıcımız ayırıcılarımız 2nd plural ayırıcınız ayırıcılarınız 3rd plural ayırıcıları ayırıcıları definite accusative singular plural 1st singular ayırıcımı ayırıcılarımı 2nd singular ayırıcını ayırıcılarını 3rd singular ayırıcısını ayırıcılarını 1st plural ayırıcımızı ayırıcılarımızı 2nd plural ayırıcınızı ayırıcılarınızı 3rd plural ayırıcılarını ayırıcılarını dative singular plural 1st singular ayırıcıma ayırıcılarıma 2nd singular ayırıcına ayırıcılarına 3rd singular ayırıcısına ayırıcılarına 1st plural ayırıcımıza ayırıcılarımıza 2nd plural ayırıcınıza ayırıcılarınıza 3rd plural ayırıcılarına ayırıcılarına locative singular plural 1st singular ayırıcımda ayırıcılarımda 2nd singular ayırıcında ayırıcılarında 3rd singular ayırıcısında ayırıcılarında 1st plural ayırıcımızda ayırıcılarımızda 2nd plural ayırıcınızda ayırıcılarınızda 3rd plural ayırıcılarında ayırıcılarında ablative singular plural 1st singular ayırıcımdan ayırıcılarımdan 2nd singular ayırıcından ayırıcılarından 3rd singular ayırıcısından ayırıcılarından 1st plural ayırıcımızdan ayırıcılarımızdan 2nd plural ayırıcınızdan ayırıcılarınızdan 3rd plural ayırıcılarından ayırıcılarından genitive singular plural 1st singular ayırıcımın ayırıcılarımın 2nd singular ayırıcının ayırıcılarının 3rd singular ayırıcısının ayırıcılarının 1st plural ayırıcımızın ayırıcılarımızın 2nd plural ayırıcınızın ayırıcılarınızın 3rd plural ayırıcılarının ayırıcılarının Predicative forms singular plural 1st singular ayırıcıyım ayırıcılarım 2nd singular ayırıcısın ayırıcılarsın 3rd singular ayırıcı ayırıcıdır ayırıcılar ayırıcılardır 1st plural ayırıcıyız ayırıcılarız 2nd plural ayırıcısınız ayırıcılarsınız 3rd plural ayırıcılar ayırıcılardır

Adjective

ayırıcı

1. differential, distinctive, distinguishing, discriminating

Further reading

• “ayırıcı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu