avuç

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آوج (avuc), from Proto-Turkic *ạbuč.

Pronunciation

• IPA^(key): /ä.βutʃ/

Noun

avuç (definite accusative avucu, plural avuçlar)

1. palm
2. handful

Declension

Declension of avuç

singular plural nominative avuç avuçlar definite accusative avucu avuçları dative avuca avuçlara locative avuçta avuçlarda ablative avuçtan avuçlardan genitive avucun avuçların Possessive forms nominative singular plural 1st singular avucum avuçlarım 2nd singular avucun avuçların 3rd singular avucu avuçları 1st plural avucumuz avuçlarımız 2nd plural avucunuz avuçlarınız 3rd plural avuçları avuçları definite accusative singular plural 1st singular avucumu avuçlarımı 2nd singular avucunu avuçlarını 3rd singular avucunu avuçlarını 1st plural avucumuzu avuçlarımızı 2nd plural avucunuzu avuçlarınızı 3rd plural avuçlarını avuçlarını dative singular plural 1st singular avucuma avuçlarıma 2nd singular avucuna avuçlarına 3rd singular avucuna avuçlarına 1st plural avucumuza avuçlarımıza 2nd plural avucunuza avuçlarınıza 3rd plural avuçlarına avuçlarına locative singular plural 1st singular avucumda avuçlarımda 2nd singular avucunda avuçlarında 3rd singular avucunda avuçlarında 1st plural avucumuzda avuçlarımızda 2nd plural avucunuzda avuçlarınızda 3rd plural avuçlarında avuçlarında ablative singular plural 1st singular avucumdan avuçlarımdan 2nd singular avucundan avuçlarından 3rd singular avucundan avuçlarından 1st plural avucumuzdan avuçlarımızdan 2nd plural avucunuzdan avuçlarınızdan 3rd plural avuçlarından avuçlarından genitive singular plural 1st singular avucumun avuçlarımın 2nd singular avucunun avuçlarının 3rd singular avucunun avuçlarının 1st plural avucumuzun avuçlarımızın 2nd plural avucunuzun avuçlarınızın 3rd plural avuçlarının avuçlarının