avantüriye

Turkish

Etymology

From French aventurier.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.vɑn.ty.ɾi.je/

Adjective

avantüriye

1. adventurous

Noun

avantüriye (definite accusative avantüriyeyi, plural avantüriyeler)

1. adventurer (male)

   Synonym: avantüriyer (female)

Declension

Declension of avantüriye

singular plural nominative avantüriye avantüriyeler definite accusative avantüriyeyi avantüriyeleri dative avantüriyeye avantüriyelere locative avantüriyede avantüriyelerde ablative avantüriyeden avantüriyelerden genitive avantüriyenin avantüriyelerin Predicative forms singular plural 1st singular avantüriyeyim avantüriyelerim 2nd singular avantüriyesin avantüriyelersin 3rd singular avantüriye avantüriyedir avantüriyeler avantüriyelerdir 1st plural avantüriyeyiz avantüriyeleriz 2nd plural avantüriyesiniz avantüriyelersiniz 3rd plural avantüriyeler avantüriyelerdir