autoteliczny

Polish

Etymology

From auto- +‎ Ancient Greek τέλος (télos) +‎ -iczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /aw.tɔ.tɛˈlit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: au‧to‧te‧licz‧ny

Adjective

autoteliczny (comparative bardziej autoteliczny, superlative najbardziej autoteliczny, no derived adverb)

1. autotelic (containing one's own purpose)

Declension

Declension of autoteliczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	autoteliczny		autoteliczna	autoteliczne	autoteliczni	autoteliczne
genitive	autotelicznego		autotelicznej	autotelicznego	autotelicznych
dative	autotelicznemu		autotelicznej	autotelicznemu	autotelicznym
accusative	autotelicznego	autoteliczny	autoteliczną	autoteliczne	autotelicznych	autoteliczne
instrumental	autotelicznym		autoteliczną	autotelicznym	autotelicznymi
locative	autotelicznym		autotelicznej	autotelicznym	autotelicznych

Further reading

• autoteliczny in Polish dictionaries at PWN