autorytet

Polish

Etymology

Borrowed from German Autorität or French autorité, ultimately from Latin auctoritas. First attested in the 19th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /aw.tɔˈrɘ.tɛt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘtɛt
• Syllabification: au‧to‧ry‧tet

Noun

autorytet m inan

1. (countable) authority (person)

   Synonyms: arbiter, powaga

2. (uncountable) authority (the power to enforce rules or give orders)

   Synonym: powaga

Declension

Declension of autorytet

	singular	plural
nominative	autorytet	autorytety
genitive	autorytetu	autorytetów
dative	autorytetowi	autorytetom
accusative	autorytet	autorytety
instrumental	autorytetem	autorytetami
locative	autorytecie	autorytetach
vocative	autorytecie	autorytety

Derived terms

adjective

• autorytatywny

 

adverb

• autorytatywnie

 

noun

• autorytatywność

 

Related terms

adjective

• autorytarny

 

adverb

• autorytarnie

 

noun

• autorytaryzm

 

Further reading

• autorytet in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• autorytet in Polish dictionaries at PWN