auspicarsi

Italian

Verb

auspicàrsi (first-person singular present mi àuspico, first-person singular past historic mi auspicài, past participle auspicàto)

1. reflexive of auspicare
2. (proscribed) to hope [transitive ‘for (something)’; or with che (+ subjunctive clause) ‘that’; or with di (+ infinitive) ‘to’]

   Synonym: auspicare

Conjugation

    Conjugation of auspicàrsi (-are) (See Appendix:Italian verbs)

infinitive	auspicàrsi
auxiliary verb		èssere	gerund		auspicàndosi
present participle		auspicànte	past participle		auspicàto
person	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
indicative	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	mi àuspico	ti àuspichi	si àuspica	ci auspichiàmo	vi auspicàte	si àuspicano
imperfect	mi auspicàvo	ti auspicàvi	si auspicàva	ci auspicavàmo	vi auspicavàte	si auspicàvano
past historic	mi auspicài	ti auspicàsti	si auspicò	ci auspicàmmo	vi auspicàste	si auspicàrono
future	mi auspicherò	ti auspicherài	si auspicherà	ci auspicherémo	vi auspicheréte	si auspicherànno
conditional	mi auspicherèi	ti auspicherésti	si auspicherèbbe, si auspicherébbe	ci auspicherémmo	vi auspicheréste	si auspicherèbbero, si auspicherébbero
subjunctive	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	mi àuspichi	ti àuspichi	si àuspichi	ci auspichiàmo	vi auspichiàte	si àuspichino
imperfect	mi auspicàssi	ti auspicàssi	si auspicàsse	ci auspicàssimo	vi auspicàste	si auspicàssero
imperative	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
		àuspicati	si àuspichi	auspichiàmoci	auspicàtevi	si àuspichino
negative imperative		non auspicàrti, non ti auspicàre	non si àuspichi	non auspichiàmoci, non ci auspichiàmo	non auspicàtevi, non vi auspicàte	non si àuspichino