Jump to content

auscultaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of auscultō

Participle

[edit]

auscultātūrus (feminine auscultātūra, neuter auscultātūrum); first/second-declension participle

  1. about to listen

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative auscultātūrus auscultātūra auscultātūrum auscultātūrī auscultātūrae auscultātūra
genitive auscultātūrī auscultātūrae auscultātūrī auscultātūrōrum auscultātūrārum auscultātūrōrum
dative auscultātūrō auscultātūrae auscultātūrō auscultātūrīs
accusative auscultātūrum auscultātūram auscultātūrum auscultātūrōs auscultātūrās auscultātūra
ablative auscultātūrō auscultātūrā auscultātūrō auscultātūrīs
vocative auscultātūre auscultātūra auscultātūrum auscultātūrī auscultātūrae auscultātūra