auctoratus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of auctōrō
Participle
[edit]auctōrātus (feminine auctōrāta, neuter auctōrātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | auctōrātus | auctōrāta | auctōrātum | auctōrātī | auctōrātae | auctōrāta | |
genitive | auctōrātī | auctōrātae | auctōrātī | auctōrātōrum | auctōrātārum | auctōrātōrum | |
dative | auctōrātō | auctōrātae | auctōrātō | auctōrātīs | |||
accusative | auctōrātum | auctōrātam | auctōrātum | auctōrātōs | auctōrātās | auctōrāta | |
ablative | auctōrātō | auctōrātā | auctōrātō | auctōrātīs | |||
vocative | auctōrāte | auctōrāta | auctōrātum | auctōrātī | auctōrātae | auctōrāta |
References
[edit]- "auctoratus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)