atburður

Faroese

Etymology

From Old Norse atburðr.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈapːuːɹʊɹ]

Noun

atburður m (genitive singular atburðar, plural atburðir)

1. behaviour, manner

Declension

m12	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	atburður	atburðurin	atburðir	atburðirnir
accusative	atburð	atburðin	atburðir	atburðirnar
dative	atburði	atburðinum	atburðum	atburðunum
genitive	atburðar	atburðarins	atburða	atburðanna

Icelandic

Etymology

From Old Norse atburðr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːtˌpʏrðʏr/

Noun

atburður m (genitive singular atburðar, nominative plural atburðir)

1. event

Declension

Declension of atburður (masculine, based on burður)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	atburður	atburðurinn	atburðir	atburðirnir
accusative	atburð	atburðinn	atburði	atburðina
dative	atburði	atburðinum	atburðum	atburðunum
genitive	atburðar	atburðarins	atburða	atburðanna

Further reading

• “atburður” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)