From Wiktionary, the free dictionary
From ath- (“re-”) + táthaigh (“weld, solder, bind; knit; set, solidify; coalesce, unite; conjugate”).
atáthaigh (present analytic atáthaíonn, future analytic atáthóidh, verbal noun atáthú, past participle atáite)
- (transitive) reweld
- (intransitive) coalesce
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
atáthaím
|
atáthaíonn tú; atáthaír†
|
atáthaíonn sé, sí
|
atáthaímid; atáthaíonn muid
|
atáthaíonn sibh
|
atáthaíonn siad; atáthaíd†
|
a atáthaíonn; a atáthaíos / a n-atáthaíonn*
|
atáthaítear
|
past
|
d'atáthaigh mé; d'atáthaíos / atáthaigh mé‡; atáthaíos‡
|
d'atáthaigh tú; d'atáthaís / atáthaigh tú‡; atáthaís‡
|
d'atáthaigh sé, sí / atáthaigh sé, sí‡
|
d'atáthaíomar; d'atáthaigh muid / atáthaíomar‡; atáthaigh muid‡
|
d'atáthaigh sibh; d'atáthaíobhair / atáthaigh sibh‡; atáthaíobhair‡
|
d'atáthaigh siad; d'atáthaíodar / atáthaigh siad‡; atáthaíodar‡
|
a d'atáthaigh / ar atáthaigh*
|
atáthaíodh; hatáthaíodh†
|
past habitual
|
d'atáthaínn / atáthaínn‡; n-atáthaínn‡‡
|
d'atáthaíteá / atáthaíteá‡; n-atáthaíteᇇ
|
d'atáthaíodh sé, sí / atáthaíodh sé, sí‡; n-atáthaíodh sé, s퇇
|
d'atáthaímis; d'atáthaíodh muid / atáthaímis‡; atáthaíodh muid‡; n-atáthaímis‡‡; n-atáthaíodh muid‡‡
|
d'atáthaíodh sibh / atáthaíodh sibh‡; n-atáthaíodh sibh‡‡
|
d'atáthaídís; d'atáthaíodh siad / atáthaídís; atáthaíodh siad‡; n-atáthaídís‡‡; n-atáthaíodh siad‡‡
|
a d'atáthaíodh / a n-atáthaíodh*
|
d'atáthaítí / atáthaítí‡; n-atáthaít퇇
|
future
|
atáthóidh mé; atáthód; atáthóchaidh mé†
|
atáthóidh tú; atáthóir†; atáthóchaidh tú†
|
atáthóidh sé, sí; atáthóchaidh sé, sí†
|
atáthóimid; atáthóidh muid; atáthóchaimid†; atáthóchaidh muid†
|
atáthóidh sibh; atáthóchaidh sibh†
|
atáthóidh siad; atáthóid†; atáthóchaidh siad†
|
a atáthóidh; a atáthós; a atáthóchaidh†; a atáthóchas† / a n-atáthóidh*; a n-atáthóchaidh*†
|
atáthófar; atáthóchar†
|
conditional
|
d'atáthóinn; d'atáthóchainn† / atáthóinn‡; atáthóchainn†‡; n-atáthóinn‡‡; n-atáthóchainn†‡‡
|
d'atáthófá; d'atáthóchthᆠ/ atáthófá‡; atáthóchthᆇ; n-atáthófᇇ; n-atáthóchthᆇ‡
|
d'atáthódh sé, sí; d'atáthóchadh sé, sí† / atáthódh sé, sí‡; atáthóchadh sé, s톇; n-atáthódh sé, s퇇; n-atáthóchadh sé, s톇‡
|
d'atáthóimis; d'atáthódh muid; d'atáthóchaimis†; d'atáthóchadh muid† / atáthóimis‡; atáthódh muid‡; atáthóchaimis†‡; atáthóchadh muid†‡; n-atáthóimis‡‡; n-atáthódh muid‡‡; n-atáthóchaimis†‡‡; n-atáthóchadh muid†‡‡
|
d'atáthódh sibh; d'atáthóchadh sibh† / atáthódh sibh‡; atáthóchadh sibh†‡; n-atáthódh sibh‡‡; n-atáthóchadh sibh†‡‡
|
d'atáthóidís; d'atáthódh siad; d'atáthóchadh siad† / atáthóidís‡; atáthódh siad‡; atáthóchadh siad†‡; n-atáthóidís‡‡; n-atáthódh siad‡‡; n-atáthóchadh siad†‡‡
|
a d'atáthódh; a d'atáthóchadh† / a n-atáthódh*; a n-atáthóchadh*†
|
d'atáthófaí; d'atáthóchthaí† / atáthófaí‡; atáthóchtha톇; n-atáthófa퇇; n-atáthóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go n-atáthaí mé; go n-atáthaíod†
|
go n-atáthaí tú; go n-atáthaír†
|
go n-atáthaí sé, sí
|
go n-atáthaímid; go n-atáthaí muid
|
go n-atáthaí sibh
|
go n-atáthaí siad; go n-atáthaíd†
|
—
|
go n-atáthaítear
|
past
|
dá n-atáthaínn
|
dá n-atáthaíteá
|
dá n-atáthaíodh sé, sí
|
dá n-atáthaímis; dá n-atáthaíodh muid
|
dá n-atáthaíodh sibh
|
dá n-atáthaídís; dá n-atáthaíodh siad
|
—
|
dá n-atáthaítí
|
imperative
|
atáthaím
|
atáthaigh
|
atáthaíodh sé, sí
|
atáthaímis
|
atáthaígí; atáthaídh†
|
atáthaídís
|
—
|
atáthaítear
|
verbal noun
|
atáthú
|
past participle
|
atáite
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.