asymilator

Polish

Etymology

From asymilować +‎ -ator.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.sɘ.miˈla.tɔr/
• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: a‧sy‧mi‧la‧tor

Noun

asymilator m pers (female equivalent asymilatorka)

1. (sociology) assimilationist

   Synonym: asymilant

Declension

Declension of asymilator

	singular	plural
nominative	asymilator	asymilatorzy/asymilatory (deprecative)
genitive	asymilatora	asymilatorów
dative	asymilatorowi	asymilatorom
accusative	asymilatora	asymilatorów
instrumental	asymilatorem	asymilatorami
locative	asymilatorze	asymilatorach
vocative	asymilatorze	asymilatorzy

Noun

asymilator m inan

1. (biology) assimilator

   Synonym: asymilant

Declension

Declension of asymilator

	singular	plural
nominative	asymilator	asymilatory
genitive	asymilatora	asymilatorów
dative	asymilatorowi	asymilatorom
accusative	asymilator	asymilatory
instrumental	asymilatorem	asymilatorami
locative	asymilatorze	asymilatorach
vocative	asymilatorze	asymilatory

Derived terms

adjective

• asymilatorski

 

Related terms

adjectives

• asymilacyjny

 

adverb

• asymilacyjnie

 

nouns

• asymilacja
• asymilant
• asymilat

 

verbs

• asymilować
• zasymilować

 

Further reading

• asymilator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• asymilator in Polish dictionaries at PWN