asonancja

See also: asonancją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin assonatiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.sɔˈnan.t͡sja/
• Rhymes: -ant͡sja
• Syllabification: a‧so‧nan‧cja

Noun

asonancja f

1. (prosody, rare) assonance

   Synonyms: asonacja, asonans

Declension

Declension of asonancja

	singular	plural
nominative	asonancja	asonancje
genitive	asonancji	asonancji/asonancyj (archaic)
dative	asonancji	asonancjom
accusative	asonancję	asonancje
instrumental	asonancją	asonancjami
locative	asonancji	asonancjach
vocative	asonancjo	asonancje

Related terms

adjective

• asonansowy

 

adverb

• asonansowo

 

nouns

• asonacja
• asonans

 

Further reading

• asonancja in Polish dictionaries at PWN