aristocratisch
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From aristocraat + -isch.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]aristocratisch (comparative aristocratischer, superlative meest aristocratisch or aristocratischt)
- aristocratic
- Ze had een aristocratische houding die veel mensen imponerend vonden. ― She had an aristocratic demeanor that many found imposing.
- Het landhuis was ingericht in een aristocratische stijl. ― The mansion was decorated in an aristocratic style.
- Zijn aristocratische afkomst was duidelijk in zijn manieren en spraak. ― His aristocratic lineage was evident in his manners and speech.
Declension
[edit]| Declension of aristocratisch | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | aristocratisch | |||
| inflected | aristocratische | |||
| comparative | aristocratischer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | aristocratisch | aristocratischer | het aristocratischt het aristocratischte | |
| indefinite | m./f. sing. | aristocratische | aristocratischere | aristocratischte |
| n. sing. | aristocratisch | aristocratischer | aristocratischte | |
| plural | aristocratische | aristocratischere | aristocratischte | |
| definite | aristocratische | aristocratischere | aristocratischte | |
| partitive | aristocratisch | aristocratischers | — | |
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- → Indonesian: aristokratis