arbitracii

Esperanto

Etymology

From arbitracio (“arbitration”) +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [arbitraˈt͡sii]
• Rhymes: -ii
• Hyphenation: ar‧bi‧tra‧ci‧i

Verb

arbitracii (present arbitracias, past arbitraciis, future arbitracios, conditional arbitracius, volitive arbitraciu)

1. to arbitrate, referee

   Ne ekzistas inter ni arbitracianto, kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

   There is no arbiter between us, who might lay his hand on us both.

Conjugation

Conjugation of arbitracii

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		arbitracias		arbitraciis		arbitracios
active participle		arbitracianta	arbitraciantaj	arbitraciinta	arbitraciintaj	arbitracionta	arbitraciontaj
	acc.	arbitraciantan	arbitraciantajn	arbitraciintan	arbitraciintajn	arbitraciontan	arbitraciontajn
passive participle		arbitraciata	arbitraciataj	arbitraciita	arbitraciitaj	arbitraciota	arbitraciotaj
	acc.	arbitraciatan	arbitraciatajn	arbitraciitan	arbitraciitajn	arbitraciotan	arbitraciotajn
nominal active participle		arbitracianto	arbitraciantoj	arbitraciinto	arbitraciintoj	arbitracionto	arbitraciontoj
	acc.	arbitracianton	arbitraciantojn	arbitraciinton	arbitraciintojn	arbitracionton	arbitraciontojn
nominal passive participle		arbitraciato	arbitraciatoj	arbitraciito	arbitraciitoj	arbitracioto	arbitraciotoj
	acc.	arbitraciaton	arbitraciatojn	arbitraciiton	arbitraciitojn	arbitracioton	arbitraciotojn
adverbial active participle		arbitraciante		arbitraciinte		arbitracionte
adverbial passive participle		arbitraciate		arbitraciite		arbitraciote
		infinitive	arbitracii	imperative	arbitraciu	conditional	arbitracius