Jump to content

appronatus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of apprōnō

Participle

[edit]

apprōnātus (feminine apprōnāta, neuter apprōnātum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative apprōnātus apprōnāta apprōnātum apprōnātī apprōnātae apprōnāta
genitive apprōnātī apprōnātae apprōnātī apprōnātōrum apprōnātārum apprōnātōrum
dative apprōnātō apprōnātae apprōnātō apprōnātīs
accusative apprōnātum apprōnātam apprōnātum apprōnātōs apprōnātās apprōnāta
ablative apprōnātō apprōnātā apprōnātō apprōnātīs
vocative apprōnāte apprōnāta apprōnātum apprōnātī apprōnātae apprōnāta